“Adik tengok, hubungan abang dengan Soph tu... Macam dah boleh ke jinjang pelamin. Adik okey aje kalau betul abang memang suka Soph. In fact... Adik lagi suka. Dia kan kawan baik adik. Soph tu pun single.”
Dalam kereta...
Menuju balik...
“Hesy... Abang bergurau ajelah dengan Soph tu. Bukan serius pun. Bukan hari ini aje abang dengan Soph tu menyakat adik... Daripada dulu pun kan. Apa cerita pasal kahwin pula ni?”
“Tapi... Kalau Soph tu... Tak bergurau macam mana? Abang nampaknya macam memberi dia harapan.”
“Soph bergurau. Abang tahulah. Lagipun, dia pernah couple dengan kawan baik abang.”
“Hesy, dia dengan Zarief tu dah lama putus la. Dah masuk muzium. Dia dah pernah couple dengan orang lain selepas Zarief tu tau. Zarief tu pun dah bertunang kan?”
“Memanglah Zarief tu dah bertunang. Tapi... Mana boleh abang nak sailang kawan baik abang pula. Kita orang ada bro code tau. Kawan tak boleh nak ambil ex kawan. Adik apa tahu! Kalau adik kat tempat abang, adik boleh on ke dengan ex Soph tu? Boleh ke ajak lepak sekali? Tak ke pelik.”
Hmmm...
Betul juga...
“Tapi kan, Yong Marwan...”
“Apa?”
“Kuasa Tuhan boleh aje over rule bro code abang tu.”
“Hesy... Dia ni, kacau fokus abang la. Abang kan tengah bawa kereta ni. Karang tak sampai ke rumah, singgah ke liang lahad pula!”
Tiba-tiba, Abang Wan tukar topik.
Dahi aku berkerut...
Aku rasa sesuatu...
“Serius la...”
“Serius apa?”
“Abang memang suka kat Soph kan? Tapi, abang terlambat sebab Zarief cakap yang dia suka kat Soph dulu. Sebab itulah abang tarik diri. Sebab tu ke... Abang tak nak kahwin sampai sekarang, hah? Ada benda yang masih tersembunyi dalam hati tu. Adik dapat rasalah... Rasa something!”
“Serius... Adik memang boleh tulis novel. Tak nak ke fikir untuk tukar kerjaya lepas ni?”
Ceh...
Kerjaya sedia ada pun...
Semput.
Nak tulis novel!
#CintaTakJangka